Zatrudnienie członka rodziny

Autor: ImipolexG

Bardzo duża część działających w Polsce przedsiębiorstw, to firmy małe, często jednoosobowe. Wśród takich przedsiębiorców niezwykle popularne jest zatrudnianie dorywczo albo sezonowo osoby z własnej rodziny pozostającej w tym samym gospodarstwie domowym. 

Rodzina, którą zatrudniamy, zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, to osoby współpracujące. Mogą nimi być rodzice, macocha, ojczym, a także dziecko własne lub przysposobione, współmałżonek. Warunkiem jest to, że taka osoba musi pozostawać z właścicielem firmy w jednym gospodarstwie domowym i współpracować przy prowadzeniu tej firmy. Należy jednocześnie pamiętać o tym, że osobą współpracującą nie możemy nazwać konkubenta czy współlokatora, nawet jeśli pozostaje w tym samym gospodarstwie. Istotnym udogodnieniem jest to, że prawo nie określa, ile czasu na pracę na rzecz firmy ma przeznaczyć osoba współpracująca. Może to być zatem praca wykonywana dorywczo lub regularnie po kilka godzin dziennie.

Co ciekawe, przedsiębiorca może taką osobę zatrudniać dopełniając formalności lub tego nie robiąc. Formalnie należy spisać umowę o pracę, o dzieło lub zlecenia, ale nie jest to konieczność. Jeśli podpisujemy z osobą współpracującą jakąkolwiek umowę, to członek rodziny jest w oczach ZUS i urzędu skarbowego widziany właśnie jako osoba współpracująca, a nie jako pracownik zatrudniony na etacie. Zgłoszenia pracownika z rodziny należy dokonać w ciągu siedmiu dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, a więc od dnia rozpoczęcia współpracy. W tym momencie przedsiębiorca staje się też płatnikiem składek ZUS. Jeśli osoba współpracująca nie będzie dalej wykonywać usług na rzecz firmy, należy ją wyrejestrować za pomocą druku ZUS ZWPA.

Przedsiębiorca jest zobowiązany opłacać składki ZUS za tę osobę, niezależnie od czasu, jaki poświęca ona na pracę w tej firmie. Trzeba jednak pamiętać, że składki różnią się w zależności od tego, na podstawie jakiej umowy zatrudniona jest osoba współpracująca. Jednocześnie ważnym jest, że wynagrodzenie wypłacane tej osobie nie może zostać zaliczone do kosztów prowadzenia firmy, tak jak w przypadku zatrudniania obcej osoby. Pensja członka rodziny powinna być zbliżona do tej, jaka obowiązuje na rynku pracy.