Polski biznes nie korzysta z wiedzy osób z doktoratami

Jak podaje najnowszy raport międzynarodowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w Polsce tylko 8 procent osób legitymujących się doktoratami pracuje zawodowo poza szkolnictwem wyższym. Dlaczego tak mały potencjał naukowy jest wykorzystywany przez firmy?

Raport OECD pokazuje ścieżki zawodowe ludzi posiadających doktoraty z różnych dziedzin i wynika z niego smutna konkluzja, iż tylko 2 procent doktorantów prowadzących działalność badawczą pracuje na usługach polskiego biznesu. Profesor Andrzej Rabczenko, który jest ekspertem Pracodawców RP stwierdza, że innowacyjna gospodarka czerpie garściami z nauki, ale niestety nie dotyczy to Polski. Podkreśla przy tym, iż większość kadry naukowej zatrudnionej w szkolnictwie wyższym traktuje prace badawcze powiązane z gospodarką wyłącznie jako konieczność przy zdobywaniu punktów wymaganych do uzyskania pozytywnej oceny pracowniczej.

Jak ważna jest bliższa współpraca gospodarki z ludźmi nauki może przekonać się każda firma ubiegająca się o dotacje na rozwój czy to z Unii Europejskiej, czy innej instytucji wspierającej prowadzenie działalności. Przy uzyskiwaniu dofinansowania liczy się nowatorski pomysł na produkt lub usługę, inteligentne specjalizacje i wzrost nakładów w firmach na prace badawczo-rozwojowe. By dane przedsiębiorstwo miało szanse na wzrost i zaistnienie na rynkach zagranicznych, skazane jest niejako na zmobilizowanie do współpracy ludzi o najwyższych kwalifikacjach.

Barbara Kurdycka, była minister nauki, wskazuje na głęboko zakorzeniony w naszym społeczeństwie wizerunek doktorantów jako osób chcących poświęcić się wyłącznie karierze akademickiej. W gospodarkach wysoko rozwiniętych przemysł od dawna wykorzystuje potencjał ludzi nauki we wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań w gospodarce, w znacznym stopniu przyczyniając się do rozwoju tych gospodarek, a sztandarowym przykładem takiej współpracy jest Dolina Krzemowa w USA.